Wat is de betekenis van VERKRACHTEN?

(verkrachtte, heeft verkracht), 1. door geweld aan te doen onteren, schenden : een meisje, een vrome verkrachten ; 2. schenden, vertreden : de wet, de heiligste rechten verkrachten.

verkrachten - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-krach-ten 1. met geweld dwingen tot geslachtsgemeenschap ♢ het meisje werd door drie mannen verkracht 2. op grove manier overtreden ♢ hier wordt...

Van een contract: door slecht afspel niet maken.

met verkrachte eenden spoone- rism (grappige verspreking, naar Dr. Spooner, die er omstreeks 1880 bekend om was) voor met vereende krachten. De uitdr. werd al op-genomen in Opoe Herfst, hetgeen erop kan wijzen dat we hier met een Rotterdamse vondst te maken hebben. Ook Piet Grijs nam dit ondertussen klassiek geworden spoone- rismop. ... dus nou zi...

verkrachten - met geweld dwingen tot geslachtsgemeenschap. Maar een brooddronke ligtekooi, Kiest naare weegen, donk’re nagten: Des dwaaldze dikwils zonder rooi (= ongepast, H.). En laat ’er met 'er wil verkragten, J. ZOET, Digtk. Werken 295 [ed. 1714].

v., forkrêftsje, ôfstraffe, ôfstrike, to nei komme; de wet —, de wet skeine.

verkrachtte, h. verkracht (geweld aandoen; schenden, onteren): de wetten verkrachten; de heiligste rechten verkrachten.

(verkrachtte, heeft verkracht) 1. geweld aandoen,. onteren. 2. met geweld stukmaken: een slot -. 3. schenden: de wetten -.

(verkrachtte, heeft verkracht), 1. geweld aandoen; m.n. met geweld onteren, schenden: een vrouw verkrachten; 2. overtreden: de wet verkrachten.