Verbloemd
bn. bw., 1. beeldsprakig, figuurlijk: een verbloemde spreekwijze, uitdrukking; 2. bedekt, in bedekte, aanduidende of fig. termen: een verbloemde bekentenis ; verbloemd spreken ; iem. verbloemd de waarheid zeggen; een verbloemde term, benaming, eufemisme.