Wat is de betekenis van verankering?

v. (-en), 1. het verankeren ; 2. datgene waarmee iets verankerd is : de verankering van de beschoeiingswand.

Structuren waaraan de krachten worden ontleend voor het orthodontisch verplaatsen van gebitselementen en kaken.

verankering - Zelfstandignaamwoord 1. het verankeren 2. (bouwkunde) constructie waaraan of waarmee iets verankerd wordt of is Woordherkomst Naamwoord van handeling van verankeren met het achtervoegsel -ing

Verankering: verbinding met doken, krammen, pennen of andere constructiedelen, bestaande uit al dan niet gebogen en/of aan elkaar verbonden staven tussen twee onderdelen van natuursteen of tussen een onderdeel of werkstuk van natuursteen naar nabijgelegen ander werk.