Wat is de betekenis van VASTKLEVEN?

(kleefde vast, heeft en is vastgekleefd), 1. (overg.) klevende aaneenhechten: iets met stijfsel vastkleven. 2. (onoverg.) vast blijven hangen, plakken: men zou er aan het vuil vastkleven, het is er erg vuil; — blijven vastkleven.

v., fêstklib(ber)je.

VASTKLEVEN - (kleefde vast, is vastgekleefd), klevende aaneenhechten, aaneengehecht blijven: iets met stijfsel vastkleven; (spr.) men zou er aan het vuil vastkleven, het is er in de hoogste mate vuil; blijven vastkleven, niet vaneengaan.