Wat is de betekenis van uitspringen?

(sprong uit, heeft en is uitgesprongen), 1. ten einde springen; 2. naar buiten, vooruitsteken (buiten een lijn of een vlak): die twee huizen springen een eindje uit, staan verder naar voren dan de andere; (vestingb.) uitspringende hoek, saillant.

uitspringen - Werkwoord 1. absoluut naar buiten, vooruitsteken. ♢ Die punt springt een stukje uit. 2. ergatief met een sprong naar buiten gaan ♢ Hij was het raam uitgesprongen. Woordherkomst samenstelling van uit en springen Syn...

v., út-, foarútspringe.

sprong uit, h. (2), i. (1, 2, 3) uitgesprongen (1 naar buiten springen; 2 ten einde springen; 3 vooruitsteken): 1. de deur uitspringen; spring er uit! de trein uitspringen; 2. uitgesprongen, moe gespeeld; 3. uitspringende huizen.

('uit) (sprong uit, uitgesprongen) I. (heeft en is) ten einde springen. II. (is) 1. naar buiten springen : hij sprong het huis, de deur uit. 2. vooruitsteken : -de hoeken.

(sprong uit, heeft en is uitgesprongen), 1. naar buiten, vooruitsteken (buiten een lijn of een vlak): die twee huizen springen een eindje uit; 2. de uitkomst, m.n. van een financiële relatie, bepalen: ergens goed uitspringen.

UITSPRINGEN - (sprong uit, heeft en is uitgesprongen), ten einde springen; naar buiten springen; (bouwk.) vooruitsteken: uitspringende hoeken; — het eerst springen (in het spel). UITSPRINGING, v.

...

...