Wat is de betekenis van Uitschakelaar?

(electrotechn.), een inrichting tot het verbreken van den electrischen stroom in een keten. Bij niet sterke stroomen geschiedt de verbreking in één der met de stroombron (net) verbonden leidingen, éénpolige u., door het draaien van een knop, waarbij een, tusschen de veerende uiteinden der onderbroken leiding geklemd, gel...

('uit) m. (—s) 1. Eig. hij die uitschakelt. 2. Metn. toestel waardoor men iets uitschakelt (2, 3) : de van een → radiotoestel.