Wat is de betekenis van Uitputting?

v., het uitputten; toestand waarin men aan het eind van zijn krachten is.

uitputting - Zelfstandignaamwoord 1. de toestand waarin iets of iemand aan het eind van zijn of haar krachten is ♢ 42 kilometer hardlopen veroorzaakt bij veel mensen enorme uitputting. Woordherkomst Naamwoord van handeling van uitputten met het achtervoegsel -ing

uitputting - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-put-ting 1. het helemaal op zijn ♢ de soldaten stierven van uitputting Zelfstandig naamwoord: uit-put-ting de uitputting

Uitputting is de activiteit van een deeltje dat tegen een ander aanwrijft in een filtermedium of ionenuitwisselingsbed, waardoor na een tijdje de deeltjes af kunnen gaan breken.

- tot uitputting van de voorraad, zolang de voorraad strekt. In en rond Gavere wacht men elk jaar met spanning de lanceerdag af. Vandaag 14 juni is de Mars effectief verkrijgbaar tot uitputting van de voorraad. - DM, 14-06-2002.

is een gevolg van overmatige inspanning. Doet zich voor wanneer vermoeidheid niet tijdig opgeheven wordt door ontspanning, maar met stimulerende middelen verjaagd wordt; zie Vermoeidheid, Stress.

In de reclametaal, in de verb. tot uitputting van (de) voorraad, zolang de voorraad strekt. (Gall., ter vert. van fr. jusqu’à épuisement de stock). Prijsvermindering op een groot aantal modellen tot uitputting van voorraad, Gent 12/8/1976. Prijzen, modellen of maten beschikbaar tot uitputting van de voorraa...

s., útputting; (lichamelijk), yneinens, oaneinens.

v. (fig. afmatting).