Wat is de betekenis van uitpitter?

m. (-s), (scherts.) uitbrander.

(1917) (mar.) uitbrander, standje. Syn.: aftakker*; bekattering*; bokking*; bokkum*; douw*; grommes*; kat*; pof*; poffer*; rapplement*; ripplement*; saus*; uitschijter*; vaderlijke* hand; verschutting*. • De bureaulist kreeg om te beginnen een uitpitter; en de heer Rooser vervolgens naar den grooten Mitilineu, — een man met 'n type als v...