Wat is de betekenis van tweestrijd?

m., tweegevecht; alleen fig., inwendige strijd, strijd met zichzelf, besluiteloosheid: in tweestrijd staan, niet weten wat te doen.

tweestrijd - Zelfstandignaamwoord 1. conflict tussen twee mensen of groepen ♢ Zo ontstond er een tweestrijd tussen de aanhangers van de Vrije Fransen en het Vichy-regime. 2. competitie tussen twee mensen of groepen in de sport ♢ Een tweestrijd tussen viervoud...

tweestrijd - zelfstandig naamwoord uitspraak: twee-strijd 1. moeilijke keuze tussen twee dingen ♢ we stonden in tweestrijd of we mee zouden gaan Zelfstandig naamwoord: twee-strijd de tweestrijd ...

s., twastriid; in — staan, yn bistân stean.

m. (strijd met zich zelf): zijn verstand en zijn gevoel brengen Jan in een tweestrijd; in tweestrijd staan.

('twe:) m. 1. Eig. tweegevecht. 2. Metf. inwendige strijd met zichzelf, besluiteloosheid : in staan; met zichzelf in zijn.

m., strijd met zichzelf, besluiteloosheid: in tweestrijd staan, niet weten wat te doen.

Tweestrijd - m. tweegevecht; — inwendige strijd, strijd met zichzelven, besluiteloosheid: in tweestrijd staan, niet weten wat te doen.

...