Wat is de betekenis van trochee?

trochee - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) (letterkunde) een versvoet bestaande uit een beklemtoonde lettergreep gevolgd door een onbeklemtoonde

(trocheus) versvoet

trocheüs, een versmaat bestaande uit één beklemtoonde lettergreep, gevolgd door één onbeklemtoonde. B.v. „Heilig, heilig, driemaal heilig” (Vondel).

trochaeus [versvoet].

m. trocheeën; Gr.-Lat. trochaeus, m. trochaeï; metriek: tweedelige maat: een betoonde (lange), gevolgd door een onbetoonde (korte) lettergreep), b.v.: Sikkels ⎸blinken.

(Lat. trochaeus, (Gr. trechein = loopen) (philol.), ook choréus genoemd, versvoet van het schema —◡, na de ➝ jambe in Ned. poëzie wel het meest gebruikt.

(‘che) v. (-ën) voetmaat bestaande uit een betoonde en een daarop volgende onbetoonde lettergreep : “klõkkĕn klĩnkĕn” zijn -ën.

langkortmaat.

...