Trinitariër
m. (-s), belijder der Drieëenheid; Trinitaris.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
lid van de Orde der Allerheiligste Drieëenheid (kerk. Lat. Ordo Sanctissimae Trinitatis; afk. OSST) in 1198 in Frankrijk gesticht door de heiligen Johannes de Matha en Felix van Valois, met als vooropstaand doel de vrijkoping van gevangenen en christenslaven.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-s), lid vander.k. orde van reguliere kanunniken (Lat. Ordo Sanctissimae Trinitatis redemptionis captivorum, Orde van de Allerheiligste Drievuldigheid voor de bevrijding van gevangenen). De orde van de trinitariërs werd in 1198 te Cerfroid (bij Soissons) gesticht door Joannes de Matha en Felix van Valois. De trinitariërs behoorden tot...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: