Wat is de betekenis van treiteren?

(treiterde, heeft getreiterd), op gemene wijze voortdurend plagen, kwellen uit zucht om te kwellen: die jongen doet niets dan zijn kleine broertje treiteren: de N.S.B.-ers legden het er op toe de bevolking zo veel mogelijk te treiteren.

treiteren - Werkwoord 1. (ov) rottigheid uithalen ten nadele van iemand met het doel diegene dwars te zitten ♢ Sommige mensen kunnen het niet laten geregeld iemand te treiteren.

treiteren - regelmatig werkwoord uitspraak: trei-te-ren 1. gemeen plagen ♢ ik werd vroeger getreiterd op school Regelmatig werkwoord: trei-te-ren ik treiter jij/u treitert ...

v., treiterje, nytgje, nitigje, nitelje, njidzje, narje, faksearje, pjerre hjitfolgje; -d, treiterich.

treiterde, heeft getreiterd; van Fr. traître = Z.-N. treiter? plagen, sarren.

treiterde, heeft getreiterd) plagen, sarren, kwellen.

eerst laat; = plagen, in den regel op vinnige wijze: frequent, van het in ’t vla. voorkomend treiten, lastig vallen, dat wel het fra. traiter zal zijn; de overgang van behandelen tot slecht behandelen, plagen, mishandelen komt veel voor, vgl. havenen, afeit toetakelen, onder handen nemen enz. Stijn Streuvels, Beroerde Maandag 143: „Waar...

(treiterde, heeft getreiterd), op gemene wijze voortdurend plagen, kwellen uit zucht om te kwellen.

treiteren - plagen, kwellen.