Wat is de betekenis van trechter?

m. (-s), 1. hol kegelvormig toestel, van onderen in een buis uitlopende, meest van glas of metaal gemaakt, om daarmede vloeistoffen of poedervormige stoffen door een nauwe opening te gieten: de pijp, de mond van een trechter; 2. kegelvormig toelopende kuil.

1) (1969) (inf.) vrouwelijk geslachtsdeel. • Dat Duitse Fräulein vond het heerlijk om die grote slang in d'r trechter te krijgen. (Jan Cremer: Made in U.S.A. 1969) (Geïllustreerde Encyclopedie van de Sexualiteit. Ned. vertaling van The Visual Dictionary of Sex. H.J.W. Becht-Amsterdam. 1977-1980. Woordenlijst p. 126) Ademloos hadden...

trechter - zelfstandig naamwoord uitspraak: trech-ter 1. voorwerp van boven wijd, van onderen smal, waarmee je vloeistof in een fles doet ♢ hij goot het sap door een trechter in de fles Zelfstandig naamwoord: trech-ter ...

trechter

trechter - Constructies bestaande uit een omgekeerde kegel met een nauwe buis aan de top; gebruikt voor het geleiden van vloeistoffen of andere substanties van de ene opvangbak naar de andere, meestal met een nauwere opening, soms gecombineerd met filters

kort buisje bij inktvissen ter lediging van mantelholte; ontstaan uit de voet van de primitieve inktvissen.

s., trachter.

m. -s, trechtertje; kegelvormig voorwerp met wijde mond en nauwe tuit, doorgieter: een wijntrechter, een molentrechter; bij verg.: een kratertrechter.

Kegelvormig voorwerp met wijden mond en nauwe tuit, gebruikt voor het gieten van vloeistoffen in flesschen e.d. met nauwen hals. In de krijgsk. is t. de granaat- of mijntrechter, het gat, dat veroorzaakt is door de ontploffing van een springstoflading in grond, metselwerk, enz. De mijnwijzer geeft de grootte aan, welke afhankelijk is van ladinggroo...