Wat is de betekenis van Trauma?

(Gr.), v. (-ta, -’s), (geneesk.) wonde, gewelddadige inwerking; ook gezegd van plotselinge, hevige zielsaandoeningen die een blijvende stoornis teweegbrengen.

Letsel.

Het begrip trauma heeft 2 verschillende betekenissen: 1) lichamelijke verwonding. lichamelijke verwonding als gevolg van een ongeval of geweld; kwetsuur; letsel; wond. 2) psychisch letsel. psychisch letsel als gevolg van een schokkende ervaring of een periode van zeer schokkende belevenissen; psychotrauma.

Een trauma is een lichamelijke of psychische verwonding na bijvoorbeeld een ongeluk. Een voorbeeld hiervan is een botbreuk of wond, maar het kan ook een schokkende gebeurtenis zijn, waardoor blijvende psychische problemen kunnen ontstaan. Psychisch letsel na een schokkende gebeurtenis, zoals na een overval, wordt ook wel een psychotrauma genoemd. N...

trauma - Zelfstandignaamwoord 1. (psychologie) (medisch) psychische stoornis, ontstaan door een schokkende ervaring 2. (medisch) verwonding Woordherkomst van het Griekse 'traũma' (wond) Verwante begrippen letsel

trauma - zelfstandig naamwoord uitspraak: trau-ma 1. ernstige geestelijke schok, die ontstaat door een nare ervaring ♢ hij heeft aan dat ongeluk wel een trauma overgehouden 2. lichamelijke verwonding ...

een ingrijpende, meestal plotselinge en onverwachte negatieve gebeurtenis die door de persoon als schokkend wordt ervaren, waarbij hij intens negatieve emoties heeft ervaren en waaraan hij regelmatig moet terugdenken.

Trauma - een ingrijpende, meestal plotseling en onverwachte negatieve gebeurtenis die door de persoon als schokkend wordt ervaren, waarin hij toentertijd intens negatieve emoties van heeft ervaren waar hij regelmatig aan terug moet denken.

Inwerkende kracht die tot schade (verwonding) leidt; de kracht betreft niet alleen mechanisch geweld (ongeval), maar ook chemisch (zuur), straling (UV, radioactieve), warmte (verbranding), koude (bevriezing), en psychisch (dwang, terreur).