Wat is de betekenis van tof?

bn., (Barg., volkst.), 1. betrouwbaar, van de goede soort: toffe jongens; — (vand.) sympathiek; 2. flink, ferm, kranig, braniachtig; 3. fijn, prettig: dat gaat tof.

(1824) (oorspr. Barg. en jeugd, thans inf.) goed; leuk; fijn. Vgl. Duits: 'toff'. • David, dacht ik, dat is tof; zal jij koopen voor twee dubbeltjes, zal jij hebben twee kansen. (Justus van Maurik: Uit één pen. Novellen en schetsen.1886) • Touv (tof), (hebr.), goed. Mazzel touv (Mazzal-tof) = goed geluk! gewone gelukwensch...

Tactisch Overlegforum Facilitair Management

tof - Bijvoeglijk naamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) goed, mooi, leuk, fijn 2. populair, gaaf, cool ♢ Dat is de tofste gozer die ik ken. tof - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) 22ste, laatste letter van het alfabet 2. (Jiddisch-Hebreeuws) getal vierhonderd Woordh...

goed, betrouwbaar, van de goede soort Volgens de Grote Van Dale (2005) in 1824 voor het eerst aangetroffen. Omstreeks 1840 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordverzameling uit Zele in Oost-Vlaanderen. Het komt hierin voor in de vormen tof, toffer en tofferen, voor respectievelijk ‘goed’, ‘beter’ en ‘beteren’. Sommigen...

tof - bijvoeglijk naamwoord 1. heel erg goed of leuk ♢ ik vind het tof dat je met me mee gaat Bijvoeglijk naamwoord: tof de/het toffe ... Synoniemen cool, eindeloos, enig, fantastisch, formidabel, gaaf, geweldig, grandioos...

zie smous.

leuk; fijn

goed; Hebreeuws tow, idem; overgegaan in het Nederlands, waar de betekenis zich zelfstandig verder ontwikkeld heeft vergelijk een toffe boel, toffe jongens.