Wat is de betekenis van toehoorder?

m. (-s), 1. die toehoort, die luistert; als aanspreekvorm: zeer geachte toehoorders; 2. iem. die enkele lessen van een volledige cursus volgt: behalve de studenten waren er ook zestien toehoorders ingeschreven voor de cursus.

[b]iemand die toehoort; luisteraar. Meestal in toepassing op iemand die naar een lezing, voordracht of muziekuitvoering luistert. Iemand die bv. naar de radio luistert, wordt doorgaans luisteraar genoemd.[/b] Voorbeelden: Een trompettist kan in zijn eentje in een vallei tussen de bergen 'Il Silenzio' spelen en de toehoorde...

toehoorder - Zelfstandignaamwoord 1. (communicatie) iemand die luistert naar wat gezegd of gespeeld wordt maar niet actief meedoet ♢ Hij was alleen maar als toehoorder bij de vergadering aanwezig, hij had geen spreekrecht en ook geen stemrecht. ♢ Er waren 700 toe...

toehoorder - zelfstandig naamwoord uitspraak: toe-hoor-der 1. iemand die ergens naar luistert ♢ er waren wel 100 toehoorders bij zijn lezing Zelfstandig naamwoord: toe-hoor-der de toehoorder ...

s., (ta)hearder, (ta)harker.

m. toehoorders (iem., die toehoort of luistert): de toehoorders waren getroffen

1) diplomatiek vertegenwoordiger op internationale bijeenkomsten, die echter niet a/d besprekingen deel neemt en ook geen stem heeft; 2) leerling eener middelbare school, die niet alle lessen meemaakt; 3) student a/e universiteit, die enkele colleges volgt, doch niet m/h doel een titel te verwerven.

('toe) m. (-s) 1. Algm. hij die toehoort. Syn. hoorder. 2. Inz. a. aanwezige: al de -s waren getroffen. b. hij die lessen volgt, maar geen eksamen aflegt. c. niet stemhebbend diplomatiek vertegenwoordiger.

m. (-s), iemand die toehoort, die luistert.