Tijdvorm
m., 1. vorm waarin het verschijnsel tijd optreedt: 2. (spraakk.) vorm voor een bep. tijd van een werkw.
Van Dale Uitgevers (1950)
m., 1. vorm waarin het verschijnsel tijd optreedt: 2. (spraakk.) vorm voor een bep. tijd van een werkw.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: