Wat is de betekenis van Tethys?

Gr. Tethys', dochter van Uranus en Gaea, gemalin van Oceanus, moeder der Oceaniden en van de meeste riviergoden. Met te verwarren met Thetis.

Dochter van Uranus en Gaea. Zij was de zuster en gemalin van Oceanus en moeder van ontelbare zonen en dochters: stroomgoden en zeenimfen. Zie Uranus, Gaea, Oceanus

thўўs, acc. thyn, f. zeegodin, gemalin van Oceanus, moeder der riviergoden en zeenimfen; poët. appellat. = de zee.

(1), (Gr. myth.) gemalin en zuster van Okeanos, met Amphitrite behorend tot de voornaamste zeegodinnen; (2) voorhistorische middenzee, die van het tegenwoordige Z.-Eng. en de Sahara dwars door Azië naar de Indische Oceaan en Stille Zuidzee liep.

(1), in de Griekse mythologie gemalin en zuster van Okeanos. Zij waren kinderen van Ouranos en Gaia, en hadden volgens Hesiodus 3000 zoons (rivieren) en 3000 dochters (de Okeaniden). (2) was een Middellandse Zee, waarvan de tegenwoordige slechts een klein restje is, en die zich uitgestrekt moet hebben van Devonshire tot de Sahara, over Middel- en Z...

(geol.), een voorhistorische centrale middenzee, die in verschillende perioden van het Palaeozoicum, Mesozoicum en Tertiair als een groote gordel over Midden-Europa, Klein-Azië, Perzië, Himalaja, Indië naar het Pacifisch en Atlantisch gebied liep. v. d. Geyn.

zie Oceanus.

Tethys - 1) in de Gr. mythologie de dochter van Uranus en Gaea, bij Oceanus moeder der Oceaniden en riviergoden. — 2) de derde wachter van Saturnus, in 1684 door G. D. Cassini ontdekt. De omloopstijd bedraagt 1 d., 21 u., 18 m., 26 s.

Tethys - Τηθύς, dochter van Uranus en Gaea, bij Oceanus moeder der Oceaniden en riviergoden.