Wat is de betekenis van teruggetrokken?

bn., als of als van iem. die zich van de samenleving heeft afgewend; zonder zich met anderen te bemoeien; eenzaam: een meisje dat hij altijd had gekend als vreemd en teruggetrokken ; een teruggetrokken leven.

teruggetrokken - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van terugtrekken

teruggetrokken - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: te-rug-ge-trok-ken 1. het niet betrokken zijn bij andere mensen of de samenleving ♢ deze kluizenaar leidt een teruggetrokken leven Bijvoeglijk naamwoord: te-rug-ge-trok-ken

bw. (fig. eenzaam, onttrokken aan gezelschap): hij leeft erg teruggetrokken.

bn. en bw. onttrokken aan gezelschap, eenzaam: een leven.

bn., zonder zich met anderen te bemoeien; eenzaam: een teruggetrokken leven.

...

...

...