temeie(r)
temeie(r) - hoer; uit hebr. temea ‘onrein’. We wenkten haar en ze kwam bij ons aan 't tafeltje. ‘Fokkiefokkie? vroeg ze aan me, dus toch 'n temeier?, CREMER 320 [1962]. Hierbij; temeierlikker, hoertje dat fellatio doet (Boeventaal 67).
Wat is de betekenis van temeie(r)?
Gerelateerde zoekopdrachten