Wat is de betekenis van tegenwerping?

v. (-en), bezwaar, aanmerking, bedenking: gegronde tegenwerpingen maken; zijn tegenwerpingen zijn aangenomen, verworpen.

tegenwerping - Zelfstandignaamwoord 1. bezwaar ♢ Ondanks enige tegenwerpingen van de oppositie wist de minister het voorstel aangenomen te krijgen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van tegenwerpen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen tegenwerpen

tegenwerping - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-gen-wer-ping 1. argument ertégen ♢ hij ging akkoord, hij had geen enkele tegenwerping Zelfstandig naamwoord: te-gen-wer-ping de tegenwerping ...

s.; -en maken, tsjinhaspelje, -iggewearje, -akselje; -en maken tegen, ynlizze tsjin.

v. tegenwerpingen (bedenking, tegenbewijs): tegenwerpingen maken, aanmerkingen.

('te:gən) v. (–en) wat men tegenwerpt: –en maken. Syn. →: aanmerking.

v. (-en), bezwaar, aanmerking, bedenking.

zie Aanmerking.

...