’t was wik, of wak
Dat is, het stond zus, of zo. Dit is van wikken, wegen, wanneer de schaalen der balans als in twyfel staan, naar welke zyde zy overslaan zullen. Zulke verdubbelingen, met verwisseling van de klinkletter, zyn in meer spreekwoorden:B. v. Hy zwoer by kruis en kras. ’t Ging grip grap weg. Dus is ook wiegewagen. Zo spelen jongens wel wiggelewaggel...
