Wat is de betekenis van susceptibiliteit?

(<Fr.), v., vatbaarheid, lichtgeraaktheid.

susceptibiliteit - Zelfstandignaamwoord 1. vatbaarheid, ontvankelijkheid ♢ (natuurkunde) de magnetsiche susceptibiliteit is de verhouding tussen de in een lichaam opgewekte tijdelijke magnetisatie en de magnetische veldsterkte in het lichaam Woordherkomst afgeleid van susceptibel met...

[Fr. susceptibilité] vatbaarheid voor indrukken.

lichtgeraaktheid

ontvankelijkheid; prikkelbaarheid; lichtgeraaktheid.

(= Eng. susceptibility of Fr. susceptibilité = vatbaarheid, gevoeligheid; Lat. susceptibúis = vatbaar, ontvankelijk; suscipere = op zich nemen, voor iets vatbaar zijn; < sus = opwaarts cápere = nemen). Grootheid die den graad van beïnvloeding door een magnetisch veld aangeeft.

zie Permeabiliteit.

v. ontvankelijkheid; vatbaarheid voor Indrukken; prikkelbaarheid, lichtgeraaktheid.

Magnetische s. is het quotiënt van de magnetisatie I (→ Magnetisme) en de veldsterkte H. Dus x = I/H. Voor vacuum is x =0. Bij diamagnetische stoffen is x klein negatief (orde van grootte 10-6 tot 10-4); bij paramagnetische stoffen is x klein positief (orde van grootte bij kamertemp. 10-4; sterk afhankelijk van de temperatuur), terwijl x...