Wat is de betekenis van substantiveren?

2025-07-25
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Substantiveren

(substantiveerde, heeft gesubstantiveerd), tot een substantief maken: een infinitief substantiveren.

2025-07-25
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

substantiveren

substantiveren - Werkwoord 1. (ov) (taalkunde) tot een substantief maken Woordherkomst afgeleid van het Franse substantiver met het achtervoegsel -eren

2025-07-25
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Substantiveren

ww een werkwoord tot een zelfstandig naamwoord maken, bijv. ww ‘drinken’ maken tot zn ‘het drinken’.

2025-07-25
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Substantiveren

tot een zelfstandig naamwoord maken

2025-07-25
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

substantiveren

gesubstantiveerd: een infinitief substantiveren, b.v. leven.

2025-07-25
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

substantiveren

('ve:rən) (substantiveerde, heeft gesubstantiveerd) als zelfstandig naamwoord bezigen.

2025-07-25
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

substantiveren

(substantiveerde, heeft gesubstantiveerd), tot een substantief maken: een infinitief —.

2025-07-25
Prisma Groot Woordenboek Nederlands

Unieboek | Het Spectrum (2025)