Wat is de betekenis van Sublimeeren?

1) scheik. proces, waarbij een stof u/d vasten toestand aanstonds (dus zonder eerst vloeistof te worden) in gasvormigen en vandaar uit weder in vasten toestand overgaat; 2) bij Freud, het aanwenden v/d o/e lager doel gerichten drang voor kultureel hoogere doeleinden.

(van Lat. sublimis = verheven). In de psychanalyse het richten en afleiden van de libido op een hooger doel, waardoor er een uitweg en een veld van werkzaamheid aan wordt gegeven, haar storende invloed weggenomen en zij vruchtbaar wordt aangewend voor het leven, doordat de aanvankelijk verdrongen libido-aandrift geleid wordt in een doelmatig spoor...

Sublimeeren - verdampen van den vasten aggregaatstoestand eener stof. Thermodynamisch gesproken is er binnen zekere grenzen van temperatuur en druk een evenwicht mogelijk tusschen de vaste en gasvormige phase eener stof. Het verschijnsel doet zich b.v. bij salmiak duidelijk merkbaar voor.

sublimeeren, - vervluchtigen; naar boven drijven.

Fr., vervluchtigen, zuiveren door verdamping (van vloeistoffen); verdringen (in de psychanalyse).

Sublimeeren - (sublimeerde, heeft gesublimeerd), vervluchtigen: de vluchtige deelen eener zelfstandigheid door warmte uitdrijven en opvangen in een helm of vat, waarin zij zich aan de wanden afzetten. SUBLIMEERING, v.

sublimeeren - bw. gel., sublimiteit, v. (sublimiteiten), het sublime