Wat is de betekenis van Stuurs?

bn. bw. (-er, meest —), 1. onvriendelijk, knorrig, nors: een stuurse kerel; een stuurs gezicht zetten; een stugge Friezin, stuurs, bokkig en humeurig; — stuurs kijken; 2. (niet alg.) flink, op flinke wijze: bij die hardrijderij werd er stuurs gereden.

stuurs - Bijvoeglijk naamwoord 1. bars, knorrig, nors, nurks, onaardig, onvriendelijk, zuur Woordherkomst afgeleid van stuur met het achtervoegsel -s Verwante begrippen stoer

nors, onvriendelik.

adj. & adv., st(j)ûrsk, batsk, spuonsk, stuf, stoef, stroef, bokkich, strûs, strús(k); —persoon, bok, babok, stoefert.

stuurser, meest stuurs, 1. bn. (onvriendelijk, niet meegaande, nors, knorrig; lastig van humeur): hij werd nog stuurser, nog bokkiger; een stuurse blik; met een stuurs gezicht; 2. bw. (op onvriendelijke, norse of knorrige wijze): kijken; ook: flink, b.v. er werd stuurs gereden.

(stu:rs) bn. en bw. (-er, -t) 1. niet meegaand, lastig van humeur of uit zijn humeur : een mens. Syn. → bars. 2. getuigend van een stuurse stemming of een stuurs karakter : een gezicht; -e koelheid; kijken.

bn. en bw. (-er, meest -), onvriendelijk, knorrig, nors.

stuurs bn. 'nors' Mnl. stuur 'sterk, krachtig', zoals in ende sprac haer toe ... met enen sturen geeste, ende met groten toeuerlate 'en sprak haar vol geestkracht en vol vertrouwen toe' [1276-1300; VMNW]; 'fel, hevig' in entie strijt ward sture 'en de strijd werd fel' [1285; VMNW], 'onvriendelijk, vijandig', zoals in ...

...