Wat is de betekenis van Strophe?

zie STROFE.

couplet, strophe.

strophe, vers.

strophe, couplet.

(Gr.: wending), oorspr. dansrhythme van het koor, dus: grotere eenheid van dans- of zanglied, tegenw. de gelijkmatige afdeling van een gedicht, ong. gelijk aan couplet.

v. strophen (Lat.-Gr. strophe= wending: dichtk. couplet, evenmatig deel v. e. gedicht, ook: bepaald geheel van versregels, alleen een gedicht vormend): twee- en drieregelige strophen.

(Gr.), v. versafdeling.

of couplet (philol.), een rhythmisch geheel, opgebouwd uit twee of meer versregels. Naar het aantal versregels onderscheiden we het 2-regelige distichon, de 3-regelige terzine, de 4-regelige quatrain, enz. Er zijn vele kunstvolle strophe-vormen met buitenlandsche namen, als clausule (Fr.), stanza (Ital.), enz. ten Berge.

Strophe heet in de dichtkunst het afgerond geheel, dat door de verbinding van een bepaald aantal verzen (= versregels) ontstaat; wij spreken gewoonlijk van vers, bijv. een Psalmvers; doch een vers is eigenlijk een versregel.