Wat is de betekenis van strijdig?

bn. (-er, -st), 1. in strijd met, niet overeenstemmende, niet kunnende samengaan met: dat is strijdig met Gods wet; 2. tegenstrijdig : strijdige belangen, gevoelens.

strijdig - Bijvoeglijk naamwoord 1. (wiskunde) tegenstrijdig Woordherkomst Naamwoord van handeling van strijden met het achtervoegsel -ig Verwante begrippen niet overeenstemmend met, in strijd met, tegengesteld

strijdig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: strij-dig 1. wat ergens met elkaar in strijd is, wat niet met elkaar klopt ♢ het dragen van een pet in de klas is strijdig met de voorschriften Bijvoeglijk naamwoord: strij-dig ...

adj., stridich.

bn. (in strijd met, niet kunnende samengaan met; tegenstrijdig): dit artikel der verordening is strijdig met de wet, in strijd met; zijn daden zijn strijdig met zijn woorden, niet overeenkomstig.

('strijdəch) bn. (-er, -st) 1. in strijd zijnde: dat is met de wet; zijn daden zijn met zijn woorden. 2. tegengesteld : -e belangen.

bn. (-er, -st), 1. in strijd (met), niet overeenstemmend, niet kunnende samengaan (met); 2. tegenstrijdig.

Strijdig - bn. (-er, -st), in strijd met, niet overeenstemmende met: dat is strijdig met Gods wet; tegenovergesteld (aan): strijdige belangen, gevoelens; strijdig met het goede recht. STRIJDIGHEID, v. (...heden), oneenigheid ; tegenstrijdigheid.

...