STRAFRECHTER
m. (-s), rechter die in strafzaken oordeelt: iem. voor de strafrechter brengen.
Wiktionary (2019)
strafrechter - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) (beroep) rechter die een oordeel uitspreekt in strafzaken Woordherkomst samenstelling van straf en rechter
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
M. J. Koenen's (1937)
m. strafrechters (rechter, wien de uitoefening van het strafrecht is opgedragen, die straf moet opleggen; rechter, die volgens het strafrecht vonnist).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: