STOPPE
(<Ofr.), v., (VI.) afval bij het hekelen van vlas, werk : een spleet met stoppe dichtmaken.
Cornelis Kiliaan (1573)
vetus. fland j. werck. Stupa, siue stypa GTUTCSDOV, GTUTCTCDOV. gal. estoupe: ital. stoppa: hisp. estopa: a stoppen. i. stipare quöd stupa nauium rima stipentur sine obturentur.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: