Wat is de betekenis van stokdoof?

bn., volslagen doof, potdoof.

stokdoof - Bijvoeglijk naamwoord 1. (intensief) heel erg slecht kunnen horen ♢ De stokdove oude man sprak bijna geen woord meer. Woordherkomst samenstelling van stok en doof

heeltemal doof.

adj., stokdôf, dôf as in snip.

bn. (volslagen doof, niets kunnende horen): een stokdove vrouw.

bn. (...dove) en bw. [➝ stokblind] volslagen doof: een ...dove vrouw.

Zie ‘Stekeblind zijn’.

...

...