Wat is de betekenis van stijfkoppig?

bn. bw. (-er, -st), niet licht te bewegen een houding of opvatting te laten varen of ongelijk te bekennen: een stijfkoppige Hollander.

stijfkoppig - Bijvoeglijk naamwoord 1. dat iemand niet flexibel is maar altijd blijft vasthouden aan zijn eigen ideeën ♢ De stijfkoppige man kon niet op andere gedachten gebracht worden. Woordherkomst samenstelling van stijf en koppig afgeleid van stijfkop met het achtervoegsel -ig...

adj. & adv., stiif-, steech-, steuchkoppich, stiifsettich, -sinnich, koppich, steech, steuch, stiif.

(’koppəch) bn. en bw. stijfhoofdig.

Stijfkoppig - bn. bw. (-er, -st), stijfhoofdig. STIJFKOPPIGHEID, v.

...