Stereo-
1 [v. Gr. stereos = vast; vandaar modern voorvoegsel stereo = ruimtelijk] ruimtelijk, ruimtestereo. 2 verkorte vorm van 1 (alg.) stereofonie of stereoscopie (tegenover mono, z.a.); 3 (schoolt.) stereometrie.
Wat is de betekenis van stereo-?
Vreemde woorden in de natuurkunde en namen der chemische elementen
Prof. Dr. P.H. van Laer (1949)
Stereo-
(Gr. stereós hard, massief; in wiskunde: ruimtelijk, van drie dimensies). Eerste lid in samenstellingen met de laatste betekenissen.
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Etymologisch Woordenboek
Instituut voor de Nederlandse taal
stereo-
stereo- voorv. 'ruimtelijk' Nnl. Stereometria, lichaam-metingh [1654; Woorden-schat], Stereometrie of Meet-Kunde [1740; iWNT], Stereoskopische daguerrotypen [1855; iWNT], Stereofotografie [1922; iWNT], maakt een stereofonische uitzending het mogelijk, diepte en geluidsrichting in het muzikale beeld te betre...
Gerelateerde zoekopdrachten