Wat is de betekenis van Stengel?

m. (-s), 1. dat deel van een plant dat zich boven de grond verheft en bladeren draagt, bep. bij kruiden (tgov. stam): een opgaande, een liggende, een kruipende stengel; steel van een bloem of een bloeiwijze; 2. stengelvormig gebak: zoute stengels.

(1970) (inf.) mannelijk lid. Zie ook: stengelen*; stengel zwengelen. • Je wilt zeker die opgezette stengel van je weer in mijn (op jouw verzoek, sijkert) afgeschoren je-weet-wel stoppe. Nou je kan mooi de pot op. (Ik hou van jou. Liefdesbrieven geselecteerd door Eva Hoornik. 1970) • Ik lag op mijn rug en Patricia zat schrijlings op me en...

stengel - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) langgerekt en stevig orgaan van een vaatplant dat water en voedingstoffen vervoert ♢ De stengel kan rond, hoekig en geribd, gevleugeld, glad, hol of gevuld zijn.

stengel - zelfstandig naamwoord uitspraak: sten-gel 1. dunne steel van een plant ♢ de stengel van de roos was geknakt Zelfstandig naamwoord: sten-gel de stengel de stengels ...

Elke kiemplant toont duidelijk de beide hoofddelen van de plant: boven de grond de meestal groene stengel en in de grond de niet groene wortel. Kenmerkend voor de stengel zijn de bladeren, die aan de wortel steeds ontbreken. Bij de meeste planten vertakt de hoofdstengel zich en vormt zijstengels. De hoofdvormen van de stengel zijn de kruidachtige s...

(L., caulist), orgaan van een plant. Kan zijn: kruidachtig, is dan groen, sappig en vrij zacht, bij kruidachtigen; houtig, is dan grijs tot bruin, droog en vrij hard, bij houtige planten. Dient voor: transport van water en voedingszouten en van assimilatieprodukten, aanhechting van bladeren en bloemen, stevigheid, ➝ lid, ➝ knopen, ➝ vaatbundels....

Van s. kan men in alle gevallen spreken, waarin aan het plantenlichaam een as en daaraan bevestigde bladachtige organen zijn te onderscheiden. Onder de lagere, in het water levende planten is dit b.v. bij verschillende algen het geval. Onder de landplanten vertonen vele mossen, inz. bladmossen, een scherpe differentiatie in s. en bladeren. Deze s.,...

s., stâl(le), stêlle.

stengel, steel.