STELPLICHT
m. (-en), plicht van de rechter om in civiele processen zijn onderzoek te beperken tot het door partijen gestelde.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (-en), plicht van de rechter om in civiele processen zijn onderzoek te beperken tot het door partijen gestelde.
J.P.H. Timmermans & N.H.P.G. Sommers (2014)
Verplichting tot het aandragen van feiten en stellingen ter onderbouwing van vordering of verweer.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Frits Conijn & R.M. van Poll (2003)
stelplicht - De plicht die handelaren op de effectenbeurs of optiebeurs hebben om bied- en laatprijzen af te geven zodat het beleggend publiek aandelen of opties kan kopen of verkopen, ook als er geen tegenpartij is.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v./m., plicht van de rechter om in civiele processen zijn onderzoek te beperken tot het door partijen gestelde.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: