Van Dale Uitgevers (1950)
teg. deelw. van steken, gebezigd als bn. en bw., 1. prikkend: een stekende baard, een korte baard; — (plantk.) stekende bies (Scirpus pungens); — (oneig.) stekende ogen, een stekende blik, die treft als iets scherps, iets vijandigs; 2. gewaarwordingen veroorzakend alsof men gestoken (1. of 2.) wordt:...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jozef Verschueren (1930)
('ste:'kənt) bn. 1. wie, wat steekt. 2. waarmede men steekt : een dolk is een wapen. 3. pijn veroorzakend : een -e wonde. 4. scherp, hekelend : -e woorden.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw., scherp, pijnlijk; een stekende baard, een korte baard; (oneig.) stekende ogen, een stekende blik.
J.H. van Dale (1898)
Stekend - bn. waarmee men steekt: stekende wapenen (in tegenst. van vuurwapenen), stekende baard, korte baard; — wat steekt: stekende pijn; stekende woorden, hekelende, scherpe woorden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
