STEENVRUCHT
v. (-en), vrucht met steenkern(en).
Wiktionary (2019)
steenvrucht - Zelfstandignaamwoord 1. vlezige vrucht waarvan het binnenste deel steenhard is (een harde kern of pit heeft) Woordherkomst samenstelling van steen en vrucht
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Getty Research Institute (1990)
steenvrucht - Volgens de botanische definitie vlezige vruchten die zijn ontstaan uit een enkelzadig vruchtbeginsel (soms meerzadig), met een harde steenachtige laag of endocarpium rondom het zaad. Ze worden meestal gekenmerkt door een schil aan de buitenkant, een dikke, vlezige middelste laag en een harde, steenachtige pit.
Veerman (1954)
Vrucht, die een of meer stenen bevat, waarin het zaad of de zaden zijn besloten. De stenen zijn omgeven door het vlezige (soms vezelige) mesocarp, welk deel vaak eetbaar is. Enkelvoudige s. bevatten 1 steen (b.v. kers. perzik:, samengestelde s. 2 of meer stenen (b.v. mispel met 5), al of niet met elkaar vergroeid.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
M. J. Koenen's (1937)
v. -en; vrucht met sappig vlees rondom een steen of kern: perziken, pruimen, kersen zijn steenvruchten.
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Vleezige vrucht met een buitenste vleezige laag en een binnensten steenharden vruchtwand, bijv. bij kers, pruim.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: