STAKET
o. (-ten), 1. rij staken of palen, op geringe afstand van elkaar in de grond geplaatst, meestal onderling door middel van traliewerk, prikkeldraad enz. verbonden; schutting uit verbonden staken of palen bestaande; 2. (waterb.) open rij palen door een steenglooiing geheid, onderdeel van een staketwerk.