Wat is de betekenis van SPRAAKKUNDIG?

2025-07-26
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

SPRAAKKUNDIG

bn., 1. (w. g.) bedreven in de spraakkunst. 2. (vero.) spraakkunstig.

Lees verder
2025-07-26
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

spraakkundig

(spra:k’kundəch) bn. en bw. W. g. spraakkunstig. Syn. grammatikaal.

Lees verder
2025-07-26
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

SPRAAKKUNDIG

SPRAAKKUNDIG - SPRAAKKUNSTIG, bn. (w. g.) bedreven in de spraakkunst; tot de spraakkunst behoorende.

Gerelateerde zoekopdrachten