Wat is de betekenis van sofa?

(<Arab.), v. (-’s), gestoffeerde rustbank met rugleuning; ook wel: canapé.

sofa - Zelfstandignaamwoord 1. (meubel) een gestoffeerde zitbank met een rugleuning ♢ Het kind had per ongeluk cola over de gloednieuwe sofa gegooid. Zie ook sofà, sofá

sofa - zelfstandig naamwoord uitspraak: so-fa 1. bank met rugleuning die met stof bekleed is ♢ vader deed een dutje op de sofa Zelfstandig naamwoord: so-fa de sofa de sofa's ...

canapé, sofa

Wijst meestal op herinneringen die in de tegenwoordige tijd of het verleden omgezet kunnen worden. Samen met de sofa uit de pronkkamer van de grootmoeder verschijnt mogelijk een bijna vergeten jeugdvriend; misschien ook een voorwerp waarvan men dacht dat men het verloren had.

rustbank

sofa - Lange, beklede zitbanken met een rugleuning en twee armleuningen; worden hoofdzakelijk gebruikt om op te zitten en niet om op te liggen. Te onderscheiden van 'rustbanken (sofa's)', die een ruggensteun aan één kant hebben en die voornamelijk worden gebruikt om op te liggen en niet om op te zitten. Tussen de termen...

(v. Arab. soeffah. verhoging bekleed met tapijten en kussens), ook canapé à la turquoise genaamd; brede, rondom gestoffeerde canapé die in het midden van de 18de eeuw in zwang kwam, in analogie met de turquerieënrage. De zijleuningen zijn naar buiten gekruld, de rug is doorgaans hoger en vertoont bij sommige stijlen een we...

soort opgestopte rusbank met rugleuning.