Wat is de betekenis van Sluitsteen?

m. (...stenen), (bouwk.) 1. middelste steen van een gewelf, sleutel; 2. steen die een rollaag enz. zijdelings afsluit.

Middelste steen van een boog of gewelf, die als een soort wig de constructie afsluit.

De sluitsteen is de bovenste steen van een boog of rib (2); soms versierd met een reliëf, bijv. in de gotiek.

middelste steen van ‘n boog of gewelf, koppelsteen.

s., slútstien, slútstik (it).

steen, die zich in de top van een boog of j gewelf bevindt en er het laatst wordt ingezet, waardoor boog of gewelf gesloten wordt en draagvermogen en standvastigheid krijgt.

noemt men de steen, die zich in de top van een boog of gewelf bevindt en er het laatst wordt ingezet, waardoor dan de boog of het gewelf gesloten wordt en draagvermogen en standvastigheid verkrijgt. Bij de spitsboog bestaat de sluitsteen soms uit twee delen, waarvan de voeg in het midden van de boog ligt. Deze moeten verzwaard ofwel gesteund worden...

m. sluitstenen (slotstuk, topsteen van een boog of gewelf): de sluitsteen is meestal een ronde, zware steen, in het snijpunt der kruisribben geplaatst.

(bouwk.), middelste steen van een gemetselden boog. Deze wordt van links en rechts (de „aanzetten”) symmetrisch opgebouwd, zoodat met het plaatsen van den middelsten steen de boog wordt gesloten. Hij krijgt dikwijls een rijkere behandeling, hetzij door beeldhouwwerk, hetzij door uitvoering in een edeler materiaal.v. Embden.