Sinusboussole
v. (-s), toestel voor het meten van electromagnetische stroomsterkte, waarbij deze bepaald wordt door de sinus van de uitslaghoek van de naald.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-s), toestel voor het meten van electromagnetische stroomsterkte, waarbij deze bepaald wordt door de sinus van de uitslaghoek van de naald.
Prof. Dr. P.H. van Laer (1949)
(< sinus, + → boussole). Instrument voor het meten van de sterkte van een electrischen stroom, die hier evenredig is met de sinus van den hoek van afwijking van een magneetnaald ; vandaar de naam. De eerste sinusboussole werd omstr. 1840 geconstrueerd door Pouillet (1790-1868).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: