Wat is de betekenis van sikkeneurig?

bn. bw. (-er,-st), (gemeenz.) 1. al te nauwlettend, vitziek: ’t is zo’n sikkeneurig mens; sikkeneurig handelen. 2. lusteloos en onvriendelijk, gemelijk: als hem iets scheelt is hij altijd zo sikkeneurig; sikkeneurig kijken.

(1784) (inf.) onvriendelijk; twistziek. Kijk ook onder sikkeneur* en sikkeneuren*. Vgl. neurig*. • Zy zyn stylen van de Beurs, en niet krentig of sikkeneurig; zy durven wel een nieuw schip geven. (Bekker E. wed. Wolff: Historie van den Heer Willem Leevend. 8 dln. 1784-1785) • Maar laat ik er niet meer van praten, ik kan er sikkeneurig va...

sikkeneurig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet tevreden en daarom boos ♢ De sikkeneurige student was helemaal niet tevreden met de 7 die hij kreeg voor zijn scriptie. Woordherkomst afleiding met het achtervoegsel -ig Antoniemen ontevreden, chagrijnig, teleurgesteld

Is sikkeneurig afgeleid van de uitdrukking 'ergens een sik van krijgen?' Nee. Sikkeneurig is een verbastering van het Franse woord chicaneur, dat ‘vitziek, zanikend persoon’ (iemand die op een nare manier op- en aanmerkingen maakt) betekent. Sikkeneurig kwam aan het eind van de achttiende eeuw voor het eerst in het Nederlands op schrift voor. De u...

[verbastering van chicaneurig, zie chicane] humeurig, lastig, brommerig, overdreven nauwlettend en daardoor vitterig; ook: lusteloos en daardoor gemelijk en onvriendelijk.

te noulettend.

adj. & adv., nijsgjirrich, sangerich, eamelich, gnoarrich, krimmenearderich, neigeande, neigeanich.

bn., bw. (ziekeneurig, chicaneurig; al te nauwlettend; zanikachtig; gemelijk): een sikkeneurig mens; sikkeneurig handelen.

van ’t Fr. chicaneur, van chicane = vitterij.