Secta
ae, f. 1. in 't alg., eig. wat men volgt, vand. = grondstellingen, beginselen, denk-, handelwijze. 2. in ‘t bijz., (staatkundige) beginselen, partij, Vitruvius sectamque eius secuti, zijn aanhangers, Liv.; philosophische leer, school, sekte, philosophorum sectam sequi, Cic.