Wat is de betekenis van SCHUTTERIG?

bn. bw. (-er, -st), onhandig of onbeholpen in zijn bewegingen, inz. door verlegenheid: een schutterig heertje : — op onhandige, gegeneerde wijze : schutterig buigen', Jan deed zo schutterig.

bn., bw. (inz. door verlegenheid onbeholpen, onhandig, zenuwachtig): de schutterige heer Bruins; het vogeltje vloog schutterig heen en weer.

('schuttərəch) bn. en bw. (-er, -st) onhandig, onbeholpen : wat is die jongen verlegen en -! een beweginkje; hij boog, een beetje -.

bn. en bw. (-er, -st), onhandig of onbeholpen in zijn bewegingen, stuntelig.

SCHUTTERIG - bn. bw. (-er, -st), (van personen) beweeglijk, druk, zich telkens heen en weder wendend : een schutterig heertje ; schutterig buigen; Jan deed heel schutterig, zenuwachtig druk; SCHUTTERIGHEID, v. onhandigheid.

...

...

...