Wat is de betekenis van schroei?

m., (gew., volkst.) honger, trek.

(19e eeuw) (ook: schrooi) (Barg.) idem als schrooi*: honger, trek, eetlust. 'Ik heb niet veel schroei'. • Ik heb schroei. [Dat is: honger.] (P.J. Harrebomée: Spreekwoordenboek der Nederlandsche taal. 1858-1862) • schroei m. zond. mv., honger, eetlust. Hij kreeg schroei, wat heeft dat paard een schroei. De maag begint te schroeien....

(< schroeien, verdrogen), honger: Toe kwam Corry thuis mit ’n mond fol flooiedrop ... En die gaf mijn knurf ... dat ik ’r skroei van heb gekrege, QUERIDO 3, 130

zie: schroot.