Schoonklinkend
bn. (-er, -st), wat schoon of fraai klinkt (maar geen wezenlijke waarde dekt): schoonklinkende, woorden.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), wat schoon of fraai klinkt (maar geen wezenlijke waarde dekt): schoonklinkende, woorden.
M. J. Koenen's (1937)
bn. (fraai klinkend, aanlokkend, schijnschoon): schoonklinkende namen voor nieuwe modesnufjes.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jozef Verschueren (1930)
bn. en bw. (-er, -st) 1. ('scho:n) een schone, fraaie klank voortbrengend. 2. ('klinkənt) aanlokkend : -e aanprijzingen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. (-er, -st), wat schoon of fraai klinkt (maar geen wezenlijke waarde dekt): schoonklinkende woorden.
J.H. van Dale (1898)
SCHOONKLINKEND - bn. (-er, -st), wat schoon of fraai klinkt; (inz. fig.) schijnschoon; schoonklinkende woorden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: