Schilfer, Schelfer
Schilfer, Schelfer, v. (B.m.), (-s), dun blaadje (kalk, metaalroest enz.); hamerslag; de kalk valt in -s af; -s op het hoofd, dunne afbladering der huid. *-, o. schiefer, zek. steensoort. *-ACHTIG, bn. (-er, -st), bladerig (van kalk, verroest ijzer, lei, de huid van het hoofd enz.). *-EN, ow. gel. (ik schilferde, heb of ben geschilferd), in schilf...
