Scheuten
(scheutte, heeft gescheut), (letterz.) zich haasten, vlug zetten. SCHEUTIG, bn. (-er, -st), 1. rijzig, opgeschoten: een scheutige boom; 2. gauw geneigd geld of iets anders te geven, onbekrompen, vrijgevig : scheutig zijn zij daar niet; hij is niet scheutig met zijn vriendschap ; 3. (Zuidn.) scheutig op iets zijn, er belust op zijn : 4. bereid...
