Wat is de betekenis van Schendig?

bn. bw. (-er, -st), 1. (veroud.) schandelijk ; eerrovend, lasterlijk : een schendige meineed ; — ontering veroorzakend: uw schendige lust; 2. (Zuidn.) afzichtelijk; 3. vernielend, schendend.

adj., skeinich.

bn. (schandelijk): een schendig bedrijf, onterend; een schendig stuk, eerrovend.

('schendəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. schandelijk: een -e daad; beledigen. 2. onterend: een bedrijf. 3. gemeen: een stuk.

Schendig - bn. bw. (-er, -st), schandelijk; eerroovend, lasterlijk ; een schendige meineed; een schendig verraad.